Czechy – kraina knedli i piwa

Ostrawa i okolice

Podróż rozpoczynamy od Ostrawy. Dzięki dogodnemu położeniu przy autostradzie miasto nadaje się na krótki postój w drodze na południe Europy. Naszym celem nie będzie jednak turystyczny rynek, ale restauracja z tradycyjną kuchnią, o której popularności świadczą zajęte o każdej porze dnia stoliki. Ucztę U Dvořáčků rozpoczynamy od zupy czosnkowej, która, podana z dużą ilością sera, przypomina francuską cebulową w wydaniu słowiańskim.

Biesiadę kontynuujemy z gulaszem wołowym z klasycznym bułczanym knedlem – daniem symbolem, które stanowi główny punkt turystycznej wyprawy do Czech. Aromatyczny sos i delikatne kawałki mięsa świetnie komponują się ze sprężystym knedlem. Wybornie smakuje również udko królika z knedlami ziemniaczanymi, które przypominają duże, pokrojone na grube plastry kluski śląskie. Te dania budują zaufanie do szefa kuchni, ale smakołykiem, który sprawia, że klienci tu wracają, są twarogowe knedle z truskawkami, w których można zakochać się od pierwszego kęsa.

Z Ostrawy udajemy się do odległego o niespełna 40 minut drogi na południe Štramberku. Mało urodziwe przedmieścia nie zapowiadają estetycznego przeżycia, jakim jest wizyta w historycznym centrum tej niewielkiej mieściny. Nad prostokątnym rynkiem o abażurowej architekturze dominuje wzgórze z wieżą średniowiecznego zamku, z której rozpościera się widok na starówkę. Latem zamkowy plac ożywa licznymi festynami i spektaklami dla dzieci. Turystów przyciąga tutaj też lokalny specjał cukierniczy – štramberskie uszy. Są to piernikowe placki zwinięte w rożki, wypiekane, jak mówi legenda, na pamiątkę uszu odcinanych przez tatarskich najeźdźców. Po wieczornym spacerze pod gwiazdami na kolację siadamy w Chacie Dr. Hrstky na zamkowym wzgórzu.

Następnego dnia zajeżdżamy do wsi Hukvaldy – nieodległej miejscowości, która z już daleka przyciąga (kolejnym) zamkiem na wzgórzu. Zwiedzanie zaczynamy od spaceru po zamkowym parku, który zwieńcza niczym niezmącony widok Beskidów. Następnie kierujemy się do jednej z najlepszych w regionie restauracji, U Námořníka. Po otwarciu niepozornych drzwi wiejskiej chaty znajdujemy się w zaciemnionym pomieszczeniu, w którym głównym źródłem światła jest ogień paleniska. Na nim kuchmistrz obraca skwierczące szaszłyki i steki.

Fachowa obsługa oraz intrygujące menu wytrącają z mylnego przekonania, że jesteśmy w wiejskiej karczmie. Po niedługim oczekiwaniu na naszym stole pojawia się pieczeń z jelenia w gęstym słodko-kwaśnym sosie oraz knedel karlowarski, w którym kawałki chleba łączy się w całość za pomocą masy jajecznej. Wystarczy jeden kęs mięsa, żeby rozpoznać mistrzostwo. Podobnie z wieprzowo-bekonowym szaszłykiem. Natarte czosnkiem mięso jest grillowane do perfekcji, soczyste i pełne smaku. Uczty dopełnia subtelny torcik malakoff. Wszystko smakuje nam tak bardzo, że aż nie chcemy jechać dalej.

Złote Góry i Jesioniki

Na kolejną weekendową wyprawę udajemy się na zachód od Ostrawy. Na tle górzystego krajobrazu wyrastają drewniane wioski, a z poletek zerkają na nas przysadziste konie. Jedynie jadące z naprzeciwka samochody przypominają nam, że to nie podróż w czasie. Na obiad trafiamy do Hotýlku u Pekina, który zaciekawia nas swoją nazwą.

Próbujemy gulaszu segedyńskiego. Potrawka z kiszonej kapusty z dużą ilością mięsa i knedlami burzy nasze przekonanie o wyjątkowości bigosu. Mimo że gulasz segedyński jest odrobinę pikantniejszy, nie odbiega daleko od polskiego klasyka. Dopijamy piwo i na deser udajemy się do pobliskiego pensjonatu V Gruntě na chwalone w internecie kluski na parze z jagodami. Potężna porcja starczyłaby za całe danie, ale jędrne kluski zatopione z jagodowym sosie smakują wyśmienicie i trudno nam odłożyć sztućce na bok.

Po spacerze pasmem górskim w okolicy Zlatych Hor wyruszamy do celu weekendowej podróży – malowniczego hotelu na szczycie wzniesienia Křížový vrch. Spod stylowego budynku rozpościera się widok na panoramę gór i miejscowość Jesionik słynącą z pierwszego na świecie (wciąż czynnego) ośrodka wodoleczniczego. Po przekroczeniu progu pochłania nas domowa atmosfera rustykalnego wnętrza, w którym po raz kolejny testujemy pikantny gulasz, rzecz jasna, z knedlami.

Prawdziwy zachwyt wzbudza jednak deser – palaĉinki, czyli popularne w Czechach naleśniki, podane z doskonałymi powidłami śliwkowymi, oprószone makiem zmieszanym z cukrem pudrem i polane masłem. Dziwimy się, że sami nie wpadliśmy na tak udaną kombinację. Nie pozostaje już nic lepszego, jak rozsiąść się z kieliszkiem śliwowicy przed tworzącym ciepłą atmosferę kominkiem. Z pewnością kiedyś tu wrócimy.

Nazajutrz, zachęceni słoneczną pogodą, decydujemy się na trzygodzinny marsz na najwyższy szczyt Jesioników. Towarzysząca nam przez chwilę rozmowna turystka z Ołomuńca podsyca nasze oczekiwania wobec restauracji na szczycie, której spiczastą wieżę widać już z daleka. Sama przyjeżdża tutaj regularnie, nie tylko dla widoków, ale także dla wybornego, jak mówi, jedzenia. 

W sporej jadalni znajdujemy ostatni wolny stolik. Zwyczajowo zamawiamy dania z knedlami, tym razem wybór pada na polędwicę svičkową oraz gulasz z dziczyzny. Oba są wyśmienite, a potrawka z jelenia podana z peklowaną papryczką zajmuje pierwsze miejsce w naszym subiektywnym rankingu gulaszy. Na deser prosimy o kluski na parze z jagodami oraz tajemnicze szyszki (šiški) z makiem. Ku zdziwieniu sympatycznej kelnerki, gdyż te dania uważa się tutaj za główny posiłek.

Kluski na parze wypełnione sowitą porcją jagód, podane z cukrem pudrem, cynamonem, sosem jagodowym i roztopionym masłem, zmieniają nasze postrzeganie tego lubianego, choć pospolitego dania. Po raz kolejny przekonujemy się, jak dobrej jakości składniki i mądrze dobrane dodatki pozwalają stworzyć kulinarne odkrycie. Równie świetne są szyszki, czyli czeskie gnocchi, z sowitą porcją maku, cukru i masła. Szczęśliwi i objedzeni do granic możliwości, zmierzamy wśród panoramy górskich szczytów w stronę parkingu. Czas wracać do domu.