Historyczny spacer po Woli

Browary Warszawskie to miejsce na mapie miasta, które ostatnio wzbudza najwięcej zainteresowania. Nic dziwnego – przywrócono świetność ważnego fragmentu stolicy, w którego historię chętnie wsłuchują się jej mieszkańcy.

Tekst: Maja Wójcik

Zdjęcia: materiały prasowe

Ten artykuł przeczytasz w mniej niż 6 minut!

Warszawa w końcu się doczekała – kwartał bliskiej Woli, którego granice są wyznaczone ulicami: Grzybowską, Wronią, Chłodną i Krochmalną, to nowy, pięknie zrewitalizowany fragment miasta. Kiedyś stał tu największy polski browar, przez ostatnie dekady jednak był to mocno zaniedbany teren w cieszącej się złą sławą dzielnicy. Dziś to miejsce ożyło i kusi atrakcyjną przestrzenią mieszkalną i publiczną, z dającymi ukojenie ogrodami, najbardziej kolorowymi i fotogenicznymi schodami w Warszawie, a także bogatą strefą usługową – od salonów warszawskich artystów po fryzjera – i gastronomiczną, oferującą smaki z całego świata. Przede wszystkim nowe Browary Warszawskie wypełniły wielką wyrwę w samym sercu miasta – i w sercach jego mieszkańców. Jak historia łączy się tu z teraźniejszością?

Warszawskie Browary, warszawski browar Haberbush i Schiele, warszawska Wola (fot. materiały prasowe)

175 lat temu powstał tu warszawski browar Haberbusch i Schiele – jak się później okazało, największy w Królestwie Polskim i zarazem jeden z najważniejszych zakładów piwowarskich w Europie. Browar świetnie prosperował aż do czasów drugiej wojny światowej, był ikoną lokalnej przedsiębiorczości i miejscem, w którym warzenie piwa przekładało się na ważenie się przyszłości mieszkańców stolicy – a dzięki niemu ta rysowała się w kolorowych barwach. Wydarzenia z początku lat 40. XX wieku spowodowały tu jednak spustoszenie, a powojenny harmider zmiótł z powierzchni dawną świetność kompleksu, zmieniając teren Browarów w miejsce nieprzyjemne i podejrzane.

Wole w latach 50. zwykło się nazywać warszawskim „Dzikim Zachodem”

Rozpadające się budynki i unosząca się w powietrzu woń alkoholu przyczyniły się do złej sławy dzielnicy, którą w latach 50. zwykło się nazywać warszawskim „Dzikim Zachodem”. Dość wspomnieć, że dawne tereny Browarów wystąpiły w najsłynniejszej powieści kryminalnej PRL, odwiedzał je bowiem walczący z przestępczym półświatkiem tytułowy bohater „Złego” Leopolda Tyrmanda.

Warszawskie Browary z lotu ptaka, warszawska Wola z góry, warszawska architektura, spacer po Woli (fot. materiały prasowe)

Wreszcie na tym przez lata zapomnianym i omijanym wolskim postindustrialnym ugorze wyrosły nowe Browary Warszawskie, wypełniając wielką pustkę w sercu miasta i nadając tym terenom nowy charakter. Zabytkowa architektura w niezwykły sposób łączy się z nowoczesnością – przeszklonymi budynkami i otwartą, zieloną przestrzenią. Surowe bryły biur znajdują porozumienie z murami starej warzelni i doskonale odnajdują się w towarzystwie historycznych piwnic leżakowni. Na terenach dawnego warszawskiego „Dzikiego Zachodu” współgrają z nimi apartamenty, restauracje, bary i ogrody, oddając mieszkańcom wcześniej zapomniany, a znaczący obszar miasta, niemal czule przytulony do Śródmieścia.

Restauracja Japonka w Browarach Warszawskich, Warszawskie Browary, gdzie zjeść na Woli (fot. materiały prasowe) — Restauracja Japonka

Historia zatoczyła koło. Piwowarska tradycja ulicy Grzybowskiej została przywrócona nie tylko dzięki nazwie kompleksu – teraz znów będzie się tu można napić warzonego na miejscu piwa, ale też dobrze zjeść, znaleźć ukojenie wśród zieleni i twórczą radość. Dynamiczny i pozbawiony kompleksów charakter Browarów daje tej części warszawskiej Woli upragniony oddech i zupełnie nowe życie – wypełnia także jej gastronomiczną pustkę aromatami i smakami z całego świata. Już teraz można tu zjeść wyjątkowe sushi z Japonek, udać się na amerykańskie i europejskie dania do Nine’s czy spróbować wybornych owoców morza, które oferuje Munja Browary Warszawskie.

Ostatnie restauracje otworzą się pod koniec września, ale warto już teraz napawać się inkluzywnym charakterem tego miejsca

Miłośnicy deserów zaś mogą się rozkoszować rzemieślniczymi lodami i rozpływającymi się w ustach ciastkami. Ostatnie restauracje otworzą się pod koniec września, ale warto już teraz napawać się inkluzywnym charakterem tego miejsca, które niesie ze sobą nie tylko niezwykłe historie, ale i pozytywną energię na przyszłość. Miejsca szczerze oddanego – dosłownie i w przenośni – i mieszkańcom, i gościom.