Filmowe maratony

Temat manipulacji opinii publicznej i to, co kryje się pod misternie utkanym wizerunkiem, nie starzeje się od blisko osiemdziesięciu (!) lat. Alfred Hitchcock z kolei, kojarzony jest najmocniej z filmem „Ptaki”, o którym trudno mówić, by przetrwał próbę czasu. Inaczej jest jednak z „Vertigo”, w którym oprócz fabuły o zawrót głowy mogą przyprawić jaskrawe barwy technicoloru. Na pozór prosta historia prowadzi do nieoczekiwanych zwrotów akcji i gier z widzem, którego czujne oko nie da się wprowadzić w ślepy zaułek.

Spośród wielu adaptacji „Czarnoksiężnika z krainy Oz” – powieści Lymana Franka najbardziej znaczącą dla kinematografii okazała się wersja z 1939 roku z Judy Garland jako Dorothy. Nieco niepokojąca i surrealistyczna i tak sprawi, że zechcecie przejść gdzieś za tęczę. Oprócz nucenia piosenki w wykonaniu Judy Garlad, po takim maratonie klasyki będziecie wiedzieć czym jest tajemnicze Rosebud, za którym tęsknił Kane, a sami zatęsknicie za „As Time Goes By” granym przez Sama.

2019 rok w jeden wieczór - jakie filmy na Sylwestra?

Mijający rok był pełen filmowych zaskoczeń. Powrotów mistrzów kina i odświeżającego oblicza młodej kinematografii. Wzrok świata skierował się ku Korei Południowej i Boo Jong Ho z brawurowym „Parasite” na koncie. Dobre recenzje zbiera również rodzime „Boże ciało” Janka Komasy, które ma szansę stanąć w oscarowych szrankach. I chociaż wiele z najgłośniejszych tytułów 2019 roku dystrybucję kinową ma już za sobą, kilka z nich można już znaleźć w serwisach streamingowych. Jeden z nich od zeszłego roku skutecznie ścieli sobie drogę po najważniejsze kinowe nagrody. Mowa oczywiście o hegemonii Netfliksa.

Po sukcesie „Romy” platforma przeznaczyła duże środki na kolejne produkcje fabularne, które już teraz znajdują się na shortlistach festiwali filmowych. Netflixowe premiery oczekiwanych filmów przypadły na końcówkę roku. Zaczynając od „Marriage Story” Noah Baumbacha. Reżyser kojarzony z kinem arthausowym miał okazję zrealizować film, który nie odbiega od jego wcześniejszych dokonań, mimo czerwonego „N” poprzedzającego tę poruszającą historię. Baumbah po raz kolejny przygląda się współczesnym elitom artystycznym i rozbiera bezlitośnie dla wrażliwych widzów związek Nicole i Charliego. Chusteczki i gorąca czekolada są wskazane dla umilenia seansu, czy też sprawienia, by stał się znośniejszy dla wszystkich tych, którzy kibicują parze od pierwszych minut.

Za zamieszanie w filmowym światku odpowiedzialny był również Martin Scorsese wraz ze swoim brawurowym powrotem w postaci „Irlanczyka”. Po ostatnim obrazie „Wilk z Wallstreet” Scorsese wraca do domu. Gangsterskiego, brudnego, nowojorskiego. Tym razem daleko od maklerskiego światka. Gwiazdorska obsada (Al Pacino, Joe Pesci i Robert De Niro) oraz pionierska technologia, dzięki której bohaterowie Scorsese zostali odmłodzeni o kilkadziesiąt lat, uczyniła „Irlanczyka” najdroższą dotychczasową produkcją Netflixa, jak tą w dorobku reżysera.

Zgoła odmiennym filmem, acz zbierającym oklaski wśród kanapowej i kinowej publiczności oraz nieprzejednanych krytyków jest „Dwóch papieży”. To odarcie Watykanu z mistycyzmu i zakulisowych tajemnic za sprawą rozmowy papieża Benedykta z przyszłym papieżem Franciszkiem, któremu pierwszy odmawia przejścia na emeryturę. Kryzys wiary i wartości to główne tematy poruszane przez duchownych, których niezwykle wiarygodne kreacje zdołali stworzyć Anthony Hopkins oraz Jonathan Pryce.

Przede wszystkim jednak jest to wygrany na dialogu spektakl mocujących się ze sobą skrajnych osobowości, które próbują odnaleźć wspólny język, nie tylko po to, by lepiej siebie zrozumieć, ale po to, by nadać swojemu powołaniu sens. W spektaklu tym oprócz nut dramatycznych pojawia się wiele wątków komediowych, które zdejmują ciężar z bezsprzecznie trudnych tematów. 

Filmowe sagi idealne na Sylwestra

Całonocna posiadówka z orężem przekąsek, koktajlami i zapasem popcornu, a na pewno wizja kolejnego, wolnego dnia, sprzyja kompulsywnemu oglądaniu filmów jeden po drugim. Serialowy boom ostatnich lat przyzwyczaił nas do zarywania nocy i tak zwanego binge watchingu, niekiedy pochłaniając wiele godzin, w których moglibyśmy zamknąć kilka pełnometrażowych filmów fabularnych. Jeśli z serialami jesteście na bieżąco, Sylwestra można poświęcić starym dobrym maratonom, do których nie potrzebujecie zorganizowanych pokazów w multipleksach.

Na ponadczasową trylogię Petera Jacksona „Władca pierścieni”, która niedawno powróciła na Netflixa, należy przeznaczyć ponad dziewięć godzin. Chyba że mowa o wersjach reżyserskich, wówczas powrót do Śródziemia zabierze sporą część pierwszego stycznia…  Potterheads, którzy o tej porze roku jeszcze mocniej wyczekują sowy z listem z Hogwartu doczekali się pełnej serii udostępnionej na platformie HBO Go. Co prawda obejrzenie ośmiu filmów w Sylwestra i Nowy Rok to nie lada wyczyn, ale uzbrojeni w piwo imbirowe i fasolki Bertie Botts miłośnicy przygód Harry’ego Pottera sprostają wyzwaniu z taką łatwością, z jaką rzuca się zaklęcie wingardium leviosa.

Z kolei na fali popularności nowych „Gwiezdnych wojen” warto odświeżyć sobie oryginalną trylogię, by uniknąć rozczarowań związanych w disneyowską serią. W „Nowej nadziei”, „Imperium kontratakuje” i „Powrocie Jedi” dramaturgia, stworzony świat i wiarygodni bohaterowie się nie starzeją, a momenty dezorientacji widza są znikome.