Domowy twarożek: DIY

• mleko niepasteryzowane, tłuste 1½ l
• gaza lub tetra kawałek

Mleko wlewamy do dużego słoja. Przykrywamy go cienką ściereczką i odstawiamy w miejsce o temperaturze pokojowej.

Po dwóch dniach zaglądamy do mleka – powinno się już ściąć. By się upewnić, możemy delikatnie poruszyć słojem.

Na głębokiej podstawce (może być garnek lub talerz) ustawiamy sito, a na nim rozkładamy tetrę lub gazę. Powoli przelewamy na nie zsiadłe mleko.

Delikatnie zbieramy mleko i podnosimy sito nieco do góry, tak by mogła przez nie spływać serwatka, której nie użyjemy do twarożku. Następnie tetrę związujemy sznurkiem.

Serek możemy zostawić na sicie. Gdy będzie gotowy, zrobi się bardziej płaski (dobrze jest go wtedy czymś obciążyć). Możemy go też powiesić nad naczyniem, do którego będzie ściekać serwatka. Tak przygotowany serek zostawiamy do odcieknięcia na mniej więcej dobę. Na następny dzień przenosimy twarożek (nadal w tetrze) do lodówki. Latem ten proces wykonujemy już po 12 godzinach.

Delikatnie wyjmujemy ser z tetry – powinien być na tyle ścisły, by dało się go łatwo oddzielić od materiału. Dopiero wtedy jest gotowy!

Serek podajemy klasycznie, czyli z rzodkiewką i ze szczypiorkiem, lub z prażonymi migdałami i ze słonecznikiem albo na słodko – z orzechami i miodem.

Szczęśliwy ten, kto ma dostęp do mleka prosto od krowy. Jeśli waszymi sąsiadkami nie są pękate mućki i zaradni rolnicy, najlepiej zdać się na tzw. mlekomaty – kilkanaście takich „dystrybutorów” ze świeżym mlekiem znajdziecie w województwie mazowieckim i dolnośląskim, a po kilka w Wielkopolsce, na Warmii, Śląsku i w Małopolsce.

Mleko w mlekomatach nie jest poddawane obróbce cieplnej, homogenizacji ani sterylizacji – i tylko takie ma szansę najpierw się zsiąść, a potem zgęstnieć do konsystencji twarogu. Od dojenia do transportu butelek do sprzedaży mijają nie więcej niż 24 godziny, a produkt jest przechowywany w niskiej temperaturze, co hamuje rozwój bakterii.