Świąteczny Paryż - co zobaczyć i zjeść?

Iluminacje i dekoracje świąteczne

W tym roku światełka na słynnej alei Champs-Élysées zapalił Tony Estanguet, francuski kajakarz górski, mistrz olimpijski i szef komitetu organizacyjnego igrzysk olimpijskich, które odbyły się w tym roku w Paryżu. Na Champs-Élysées waszą uwagę przyciągnie ogromna srebrzysta walizka Louis Vuitton wysokości kilku pięter. Jest to tymczasowa konstrukcja zasłaniająca remont znajdujących się za nią kamienic. W 2026 roku zostanie tu otwarty pierwszy na świecie hotel marki Louis Vuitton.

Na avenue Montaigne, wypełnionej sklepami luksusowych marek, najpiękniejsze dekoracje znajdziecie na fasadzie historycznego butiku Diora: kultowe torebki tej marki, Łuk Triumfalny czy migoczącą wieżę Eiffla. Nie przeoczcie oświetlonej fasady hotelu Plaza Athénée. W sezonie świątecznym na jego dziedzińcu jest czynne lodowisko; większe znajdziecie w Grand Palais. Efektowne dekoracje i iluminacje świąteczne znajdują się również na placu Vendôme, na rue Saint-Honoré i na placu Maurice Barrès, przed polskim kościołem.

Jarmarki świąteczne

Jarmarki w Paryżu nie są tak spektakularne jak te na wschodzie Francji, w Alzacji (Strasburg czy Colmar), ale i tak przyciągają tłumy. Największy jarmark świąteczny jest organizowany w ogrodzie Tuileries, między Luwrem a placem Concorde. Znajdziecie tu lunapark z diabelskim młynem i karuzelami, a także stoiska z przysmakami, które rozgrzeją was w chłodne dni.

Inny duży jarmark jest organizowany w biznesowo-biurowej dzielnicy La Défense. Mniejsze, kameralne jarmarki znajdziecie na przykład na plac des Abbesses (u podnóża wzgórza Montmartre), na square Viviani (obok katedry Notre Dame), na placu przed paryskim ratuszem czy w okolicach kościoła Saint-Germain-des-Prés.

Co zjeść w świątecznym Paryżu?

Fondue i raclette

Te dwa dania, których podstawę stanowi stopiony ser, królują w sezonie zimowym w restauracjach na stokach narciarskich we francuskich Alpach. Ale nie trzeba od razu wsiadać do kolejki górskiej. Kolejka podziemna, czyli paryskie metro, w zupełności wystarczy, aby dojechać tam, gdzie podają ten francuski comfort food.

Fondue to ser stopiony z dodatkiem białego wina, w którym maczamy kawałki bagietki zatknięte na długich widelcach. Do tego dania najczęściej używa się serów z alpejskiego rejonu Sabaudii (beaufort, gruyère, emmental i abondance). Raclette to nazwa dania, a jednocześnie sera, którego się do niego używa. Stopiony ser podaje się tradycyjnie z ziemniakami w mundurkach, korniszonami i szynką.

Polecam spróbować ich w restauracjach: Les Marmottes (26, rue de la Grande Truandereie), Le Chalet Savoyard (58, rue de Charonne), Le Refuge des Fondus – tu do fondue dostaniecie wino w… butelce ze smoczkiem (17, rue des Trois Frères), Il Cottage (1, boulevard Lannes), Monbleu (37, rue du Faubourg Montmartre). W okresie bożonarodzeniowym raclette w wersji kanapkowej znajdziecie na jarmarkach świątecznych.

Zupa cebulowa

To klasyk kuchni francuskiej, idealny na tę porę roku! Tradycyjna zupa cebulowa jest przed podaniem zapiekana z serową grzanką. Wspaniale rozgrzewa zmarzniętych i stawia na nogi tych, którzy imprezowali do późna poprzedniego wieczora.

Wiele paryskich restauracji ma ją w swojej karcie, na przykład Au Pied de Cochon (6, rue Coquillière), Le Procope (13, rue de l’Ancienne-Comédie), Bouillon Pigalle – restauracje typu bouillon pierwotnie były tanimi lokalami dla robotników, z efektownym, secesyjnym wystrojem; dziś stołuje się w nich cały Paryż, serwuje się tu tradycyjne dania kuchni francuskiej, w „nieparyskich”, bardzo niskich cenach (22, boulevard de Clichy), Loup (44, rue du Louvre).

Kasztany

Sezon na kasztany przypada na jesień i zimę. Pieczone kasztany można kupić od ulicznych sprzedawców w turystycznych miejscach: w okolicach Luwru, muzeum d’Orsay czy katedry Notre Dame (otwarto ją po remoncie 8 grudnia). Mają ziemniaczano-fasolowo-orzechowy, lekko słodki smak i są pyszną rozgrzewającą i bardzo sycącą przekąską.

Znajdziecie je także na jarmarkach świątecznych. Rzadko za to są dostępne na placu Pigalle. Zabierzcie ze sobą do domu krem kasztanowy. Znajdziecie go w sklepach spożywczych pod nazwą crème de marrons. Jest bardzo słodki i idealnie pasuje do naleśników. Typowym bożonarodzeniowym przysmakiem we Francji są marrons glacés, czyli kasztany kandyzowane, ale uprzedzam, że są naprawdę baaardzo słodkie.

Trufle

Większość gatunków tych grzybów rosnących pod ziemią owocuje jesienią, dlatego właśnie teraz jest na nie sezon. Trufle mają bardzo intensywny smak i zapach, przez co nie są głównym składnikiem dań, a raczej dodatkiem lub przyprawą. Dodaje się je do wszystkiego: jajecznicy, mięs, sałatek, makaronów, risotta, dań z ziemniaków, serów, a nawet deserów. Aromatyzuje się nimi oliwę, ocet czy sosy.

Najlepsze dania z truflami zjecie tu: Truffes Folies (37, rue Malar) – to jedna z moich ulubionych restauracji w Paryżu, koniecznie spróbujcie sera brie z truflą, bo to najlepszy ser, jaki jadłam w życiu, Maison de la Truffe (19 place de la Madeleine) – to w tej restauracji była kręcona scena serialu „Emily w Paryżu”, w której Emily spotyka Brigitte Macron, pierwszą damę Francji, Comptoir La Truffe par Petrossian w La Grande Épicerie de Paris (38, rue de Sèvres). La Grande Épicerie to najsłynniejsze paryskie delikatesy i raj dla foodies. Polecam to miejsce, jeśli chcecie kupić kulinarne prezenty.

Gorąca czekolada i grzane wino

Oba napoje są aromatyczne i rozgrzewające i idealnie nadają się na jesienno-zimowe chłody. Grzanego wina i grzanego cydru spróbujecie na świątecznych jarmarkach lub na stoiskach w turystycznych lokalizacjach, takich jak Montmartre. Raczej nie podaje się ich w paryskich restauracjach.

Najsłynniejszą pijalnią czekolady w Paryżu jest Angelina. Serwowanej przez nią gorącej czekolady warto spróbować w historycznym butiku przy 226, rue de Rivoli. Proponuję zacząć od jednej filiżanki na dwie osoby, bo czekolada jest bardzo gęsta i słodka. Kupcie też czekoladę Angelina w pudełku, do przygotowania w domu.

W poprzednich latach dużym powodzeniem cieszyło się również stoisko z gorącą czekoladą przed hotelem Ritz na placu Vendôme.

Owoce morza

Dawniej nie jadano owoców morza w miesiącach, których nazwy w języku francuskim nie mają litery „r”, czyli od maja do sierpnia. Chodziło o ryzyko sanitarne związane z transportem w najcieplejszym okresie roku. Dziś łańcuch chłodniczy pozwala na transport i spożywanie owoców morza przez cały rok. Znajdą się one na pewno na francuskich stołach w czasie świąt Bożego Narodzenia czy w sylwestra, zwłaszcza te najszlachetniejsze: ostrygi, homary, kraby czy langustynki.

Wiele paryskich restauracji specjalizuje się w owocach morza, na przykład La Coupole (102, boulevard du Montparnasse), Girafe w Cité de l’Architecture, z widokiem na wieżę Eiffla (1, place du Trocadéro), Brasserie Lipp (151, boulevard Saint-Germain), Au Rocher de Cancale (78, rue Montorgueil). Każda z tych restauracji to prawdziwa instytucja z tradycjami. Warto się w nich przyjrzeć pracy kelnerów, którzy wykonują swój zawód z prawdziwą pasją i profesjonalizmem.

La bûche

Jest to tradycyjne ciasto podawane we Francji w czasie świąt Bożego Narodzenia. La bûche to po francusku polano drewna i taki właśnie kształt ma to ciasto. Najczęściej jest to rolada biszkoptowa, przełożona maślanym kremem, na wierzchu posmarowana kremem – tak, aby przypominała kawałek drewna – i ozdobiona cukrowymi figurkami.

W ostatnich latach bardzo popularna jest lodowa wersja tego deseru. Przed świętami cukiernie proponują la bûche mini, co pozwala na spróbowanie kilku wersji w celu wybrania tej, którą ostatecznie zakupimy na świąteczny stół lub… na bezkarne objadanie się świątecznym przysmakiem bez wyrzutów w stylu „zostaw, to na święta”.

Galette des rois

Tradycyjnie jest pieczone na święto Trzech Króli, ale pojawia się w cukierniach zaraz po Bożym Narodzeniu i można je jeść do końca stycznia. Jest to ciasto francuskie wypełnione tradycyjnie migdałowym nadzieniem, ale bywa ono też czekoladowe, kasztanowe lub owocowe. Najważniejsze są fant, czyli mała porcelanowa figurka umieszczona w środku, i papierowa korona dołączona do wypieku.

Ciasto je się w gronie rodziny lub przyjaciół. Najmłodsza osoba wchodzi pod stół i mówi, komu należy się kawałek, który jest właśnie krojony. Ten, kto znajdzie figurkę w swoim kawałku, zostaje królem lub królową i może nosić koronę. Możecie takie ciasto przygotować samodzielnie, bo jego wykonanie jest banalnie proste. Porcelanową figurkę można zastąpić ziarnem fasoli lub całym migdałem. Koronę na pewno chętnie wykonają dzieci.