Sekrety hiszpańskiej kuchni

Hiszpanie, podobnie jak Włosi, nie wyobrażają sobie początku dnia bez filiżanki mocnego espresso. Oczywiście wypijanego w drodze do pracy w pobliskiej kawiarni lub ulubionym bistro. Do tego obowiązkowo coś słodkiego – najlepiej magdalenki albo churros, czyli kawałki parzonego ciasta, które kształtem przypominają długi pręt. Churros po przygotowaniu smaży się na głębokim tłuszczu i podaje na przykład z gorącą czekoladą. Z kolei tym, którzy śniadania wolą jeść na słono, z pewnością do gustu przypadną grzanki ze świeżego pieczywa z pomidorami.

Kolejny posiłek Hiszpanie jedzą dopiero późnym popołudniem albo wieczorem. Po zakończonej sjeście, czyli dłuższym odpoczynku, na który Hiszpanie udają się w najgorętszym momencie dnia, wszyscy tłumnie wychodzą do okolicznych barów i knajpek. Ucztę zaczynają od kieliszka schłodzonego, białego wina, podanego w towarzystwie tapas, czyli różnych, małych przekąsek.

Mogą to być na przykład kanapki z długo dojrzewającą szynką serrano albo plasterkami kiełbasy chorizo; marynowane owoce morza; pieczone warzywa albo kawałki owczego sera manchego, który wyróżnia odrobinę pikantny smak. Na nieco większy głód jako tapas podaje się również tortillę, której nie należy mylić z meksykańskimi plackami na bazię mąki kukurydzianej. W Hiszpanii tortilla oznacza omlet z ziemniaków i jajek, który można jeść zarówno na ciepło, jak i zimno. Do przekąsek podawanych przed daniem głównym zalicza się również patatas bravas, czyli pocięte w nieregularne kształty ziemniaki, które następnie się smaży na oleju i podaje w ostrym sosie paprykowym lub pomidorowym.

Podobny smak ma inne, popularne danie hiszpańskie – pulpo a la gallega, czyli ośmiornica po galicyjsku, którą podaje się na ugotowanych ziemniakach, a następnie obficie polewa oliwą i doprawia mieszanką soli oraz łagodnej i pikantnej papryki. Choć Hiszpanie nie są wielkimi fanami zup, dla gazpacho są gotowi zrobić wyjątek. Ten słynny chłodnik miksuje się z pomidorów i papryki. Do gotowej zupy podaje się najprzeróżniejsze składniki, na przykład szynkę czy owoce morza. Popularną w Andaluzji odmianą chłodnika jest salmorejo. Tę zupę podobnie jak klasyczną wersję robi się z pomidorów z dodatkiem chleba i czosnku, ale salmorejo jest znacznie gęstsze. Najczęściej podaje się go z oliwą, kawałkami jajka i plastrami hiszpańskiej szynki.