Jak sobie radzić z niejadkiem?

Jak zachęcić dziecko do jedzenia?

Rozpoczęcie przygotowywania obiadu od zadania pytania dziecku, czy jest głodne, może być błędem. W takiej sytuacji wielce prawdopodobne, że niejadek odpowie przecząco, chcąc uniknąć jedzenia. Dlatego ważne jest, by zaznaczyć, że za rutynę dziecka odpowiedzialni są rodzice. Gdy już zaplanujemy rozkład dnia, trzymajmy się go. Przed przyrządzeniem obiadu, zamiast pytać malucha, czy ma ochotę coś zjeść, po prostu przygotujmy go na posiłek i zacznijmy nakrywać do stołu. Maluchy lubią rytm i szybko powinny się do niego dostosować.

Także popularne w internecie metody oparte na przemycaniu, przekonywaniu czy zmianie talerzyka raczej nie pomogą na długo. Z pewnością nagradzanie słodyczami nie zmieni sytuacji, wręcz przeciwnie – raczej doprowadzi do zaburzeń odżywiania. Baton czy czekoladowa kulka z niespodzianką nie dodadzą energii i siły na cały dzień. Warto również unikać przy dziecku zbędnych komentarzy, w których określamy jego stosunek do jedzenia, na przykład: „tego nie lubi, nie dawaj mu”, „i tak nie zje, po co nakładać”.

Jeśli maluch ciągle będzie słyszał, że za czymś nie przepada, w końcu w to uwierzy. Nawet jeśli wydaje nam się, że dziecko nas nie słucha i przebywa w swoim świecie – nie dajmy się zmylić. Z pewnością słyszy wszystko, o czym mówimy. Dlatego stwierdzenia powtarzane jak mantra staną się kiedyś dla dziecka pewnikiem, w które zacznie wierzyć. Powstrzymajmy się zatem od komentarzy oraz szyderczych uśmieszków.

Gdy mamy do czynienia z niejadkiem, trzeba być gotowym na nieustanną walkę. Niemniej to rodzice mają w tym starciu przewagę – sprawują władzę nad słodyczami. Jeśli dziecko nie je najważniejszych posiłków, odmawia ich spożywania, to absolutnie nie powinno też jeść cukru czy dodatkowych przekąsek! W takich momentach dobrze jest uświadomić dziecko, jaki wpływ na zdrowie ma zrównoważona dieta. Słowa mają moc. Tłumaczmy, dlaczego warzywa i owoce są dobre dla zdrowia, a słodycze nie.

By zachęcić dziecko do jedzenia, skupmy się przede wszystkim na tym, co zjadło. Zapisujmy przełomowe momenty – kiedy i co mu smakowało, a także czego już nie chciało jeść. To na początku może być trudne, ale jeśli zadbamy o przyjemną atmosferę, z czasem ten codzienny obowiązek stanie się przyjemniejszy. Również włączenie malucha w przygotowywanie posiłku może być pomocne. W końcu wspólne gotowanie też sprawia wiele radości. Wyznaczmy dziecku kulinarne zadania, obserwujmy, jak podchodzi do jedzenia, i zachęcajmy do próbowania różnych produktów. Dzięki temu pozbędzie się wielu kulinarnych animozji.

Daj wybór i jedzcie wspólnie

Szwedzki stół idealnie sprawdzi się w diecie niejadka. Sam może wtedy dokonywać wyborów. Siadajmy do posiłków wspólnie, nie nakłaniajmy dziecka od razu do jedzenia. Rozmawiajmy o produktach, menu, wygłupiajmy się przy tym i opowiadajmy żarty. Rodzinne biesiadowanie scala. Niejadek początkowo może czuć się niekomfortowo, ale po kilku takich wspólnych obiadach powinien sam zacząć sięgać po widelec. Także mniejsze porcje mogą zmotywować niejadka do zjedzenia. Kto wie, może któregoś dnia nasz niejadek mile nas zaskoczy, kiedy wyczyści talerz i poprosi o dokładkę.

składniki:

• ziemniaki 300 g
• ser biały tłusty 300 g
• mąka szymanowska 200 g + do podsypania
• sól szczypta
• jajka „zerówki” 2 sztuki

krok 1:

Ugotowane i ostudzone ziemniaki wraz z białym serem mielemy maszynką do mięsa.

krok 2:

Do masy serowo-ziemniaczanej dodajemy mąkę i szczyptę soli. Zagniatamy. Jeśli ciasto jest zbyt kleiste, podsypujemy mąką.

Gotowe ciasto dzielimy na mniejsze porcje, z których formujemy wałki. Kroimy nożem na ukośne kawałki.

Zagotowujemy wodę w dużym, szerokim garnku. Do wrzątku wrzucamy po kolei kluseczki – będą gotowe, gdy wypłyną na powierzchnię.  

Leniwe podajemy z roztopionym masłem i łyżeczką kwaśnej śmietany albo z uprażoną na maśle bułką tartą.