Dlaczego uwielbiamy włoską kuchnię?

Dzięki zróżnicowaniu geograficznemu wybór jest ogromny. Z północy pochodzą słynne sery z mleka krowiego i kremowe risotto, a z południa sery owcze.

Do Florencji pojedziemy na befsztyk, w Bolonii zachwycimy się tagliatelle al ragù (błędnie nazywane na świecie spaghetti po bolońsku), Neapol odwiedzimy ze względu na pizzę, a w Turynie koniecznie spróbujemy kurczaka. Choć prawda jest jednak taka, że z doskonałych włoskich produktów przyrządzimy nawet panuozzo (podawaną na ciepło kanapkę, pochodzącą z Kampanii), które będzie smakowało jak najwykwintniejsze danie.

Kuchnię włoską kochamy także za desery. Najbardziej znanym jest tiramisu, składające się z biszkoptu mocno nasączonego kawą i likierem amaretto, warstwy z sera mascarpone, jajek i cukru, na koniec oprószone kakao.

Tiramisu podawane jest mocno schłodzone, dzięki czemu to idealny deser na upalne dni. Innymi gwiazdami włoskiego cukiernictwa są pochodząca z Piemontu panna cotta, będąca gotowaną z żelatyną śmietanką, profitterole – małe ptysiowe ciasteczka, wypełnione różnego rodzaju kremami i polane czekoladą, crostata, czyli tarta na kruchym spodzie, czy włoskie lody, znane i lubiane na całym świecie.

Włoska kuchnia jest niezwykle prosta i to jeden z jej największych sekretów. Włoskie przepisy pozbawione są zbędnych komplikacji, a do tego szybkie w przygotowaniu, podatne na własne interpretacje i złożone z podstawowych składników – mąki, wody, pachnących pomidorów, doskonałej oliwy, ziół i czosnku. 

Do kulinarnego szczęścia nic więcej nie potrzeba, a najlepszym tego dowodem jest popularna jako przystawka bruschetta – grzanka z pieczywa (często czerstwego – być może to najstarszy przykład filozofii zero waste) natartego czosnkiem i polanego oliwą, a pochodząca prawdopodobnie jeszcze z czasów starożytnych.

W zależności od rodzaju i regionu, podawana jest sama lub z dodatkami, wśród których najpopularniejsza jest mieszanka świeżo pokrojonych pomidorów i bazylii (wersja bez dodatków to mniej popularna na świecie fettunta, z pomocą której Włosi degustują nowo wyprodukowaną oliwę). Mimo to, możliwości są właściwie nieograniczone – już w epoce renesansu przyrządzanie potraw urosło do rangi sztuki. Tak zresztą jest do dziś – w stwierdzeniu, że jedzenie jest jedną z najważniejszych rzeczy w życiu każdego Włocha, nie ma zbytniej przesady.