To, jak powstawały najsłynniejsze słodkości świata, może zaskoczyć niejednego: niektóre są wynikiem niespodziewanych kampanii wyborczych, inne to odpowiedź na potrzeby kinomanów albo efekt wypadków przy pracy. Zrządzeniem losu te najprzeróżniejsze sytuacje doprowadziły do powstania słodyczy, które dziś nieodłącznie kojarzą nam się z różnymi zakątkami świata.
Słodycze narodowe: jak powstały słynne łakocie?
Logo Chupa Chups to dzieło Salvadora Dalego, a ptasie mleczko to polski odpowiednik francuskiej leguminy. Czego jeszcze nie wiecie o słynnych słodyczach?
Ten artykuł przeczytasz w mniej niż 6 minut!
Polska – ptasie mleczko
Torcik, mieszanka wedlowska i tabliczka czekolady ukryta z tyłu szafki, by nikt jej nie podjadał. Działająca w Polsce od 1851 roku firma Wedel ma w ofercie kilka popularnych słodyczy, ale nic nie przebije ptasiego mleczka. Delikatna waniliowa pianka pokryta mleczną czekoladą to klasyk, który zna każdy. Na pomysł stworzenia ptasiego mleczka wpadł Jan Wedel podczas jednej ze swoich podróży do Francji. I tak w 1936 roku na rynek trafiły pierwsze opakowania słodyczy inspirowanej francuską leguminą. Ptasie mleczko szybko stało się hitem i od tej pory co roku powstają jego nowe warianty. Obecnie każde jest wegetariańskie, ponieważ zawiera agar, a nie żelatynę.
fot. Tom 69 Green / pixabay
Włochy – bacio
Te cukierki powstały w 1922 roku, gdy pewna Włoszka, Luisa Spagnoli, postanowiła nie wyrzucać resztek orzechów zalegających w jej fabryce czekolady. Wymieszała je z czekoladą i z tego zrobiła cukierki. Wyglądały jak pięść, dlatego początkowo nazwano je cazzotto, czyli silne uderzenie. Później nazwę zmieniono na bacio, co znaczy mniej więcej tyle co pocałunek.
fot. Jenni Harding / flickr.com
USA – red vines
Cukierek, wymyślony w amerykańskiej fabryce lukrecji w latach 50. ubiegłego stulecia, przez ponad pół wieku był ulubioną słodyczą kinomanów, którzy po odgryzieniu końcówki robili z niego słomkę. Kino i telewizja odwzajemniły tę miłość i co jakiś czas pokazywały red vines na ekranie. Cukierki wystąpiły między innymi w serialach „The Big Bang Theory” i „Fringe”. W jednym z odcinków „Parks and Recreation”, gdy główna bohaterka, Leslie Knope, próbuje złagodzić relacje z ojcem jej narzeczonego, oferuje mu ni mniej, ni więcej, tylko dużą miskę czerwonych cukierków.
fot. Caca Lima / flickr.com
Brazylia – brigadeiro
Brigadeiro to tradycyjne trufle czekoladowe podawane na imprezach, uformowane z naturalnego kakao, skondensowanego mleka i masła. Historia głosi, że ich produkcję zlecił generał (czyli w języku portugalskim właśnie brigadeiro) Eduardo Gomes, kandydujący na prezydenta w 1945 roku. Potrzebował słodyczy, którymi mógłby częstować gości na spotkaniach wyborczych.
fot. Bill Craikhet / unplash
Republika Południowej Afryki – beacon allsorts
Ich smak i kształt wymyślił – przypadkiem – pracownik brytyjskiej firmy Bassett’s. Mężczyzna w drodze na spotkanie z klientem upuścił torbę ze słodkościami, które pokruszyły się i wymieszały. By uratować sytuację, próbował je na nowo finezyjnie ułożyć. To był strzał w dziesiątkę – klient był zaintrygowany. Dlatego dziś te cukierki, mające różne kształty i kolory, można dowolnie komponować – i świetnie się przy tym bawić.
fot. Amit Lahav / unsplash.com
Niemcy – Haribo
Pod koniec XX wieku Hans Riegel próbował swoich sił w cukiernictwie. Po kilku latach pracy w firmie Heinen & Riegel postanowił otworzyć nowy biznes, którego siedziba mieściła się… w jego kuchni. Haribo to akronim – pierwsze dwie litery wskazują na imię właściciela (Hans), kolejne dwie pochodzą od nazwiska, a ostatnie od Bonn, czyli miasta, w którym narodziła się firma. Jej najsłynniejszym produktem są żelki w kształcie misiów. Z początku były większe niż te, które znamy dzisiaj, a także szczuplejsze. Pierwsza partia misiów została wyprodukowana w 1920 roku, a w kolejnym firma miała już pierwszego pracownika, którym została żona właściciela.
fot. Tom 69 Green / pixabay
Hiszpania – chupa chups
Lizaki, których logo zaprojektował Salvador Dalí, zna cały świat. Wypuszczone na rynek w latach 50. XX wieku, szybko stały się dostępne w 177 krajach. W 1994 roku pojawiły się nawet w kosmosie, kiedy rosyjscy astronauci przywieźli je na stację kosmiczną Mir.