Wege Siostry: roślinne „serowarki”

M.R.: Ale najważniejsze jest, że po każdej kłótni się godzimy i nadal jesteśmy razem. Krok po kroku uczyłyśmy się prowadzenia firmy. I siebie nawzajem.

Jak wygląda dzisiaj podział obowiązków?

Z.R.: Receptury i przygotowanie produktów to moja działka. Chociaż z wykształcenia jestem prawniczką, pracowałam jako kucharka. Zanim założyłyśmy biznes, podróżowałam po świecie i gotowałam w różnych wegetariańskich i wegańskich restauracjach, między innymi w Australii.

M.R.: A ja zajmuję się logistyką i pozyskiwaniem nowych klientów. Razem z mężem prowadziłam wcześniej firmę, więc wszystkie te formalności nie są mi straszne.

Czyli się uzupełniacie.

Z.R.: Zdecydowanie. Jesteśmy zupełnie różne, nie tylko pod względem doświadczenia zawodowego. Magda jest świetną organizatorką, ma zawsze wszystko uporządkowane, zaplanowane. Ja jestem bardziej spontaniczna i roztrzepana. Dużo lepiej pracuje mi się z kaszą jaglaną i nerkowcami niż z tabelkami w Excelu.

Dużo się u was zmieniło, odkąd w zeszłym roku zdobyłyście certyfikat KUKBUK Poleca?

M.R.: Dostajemy coraz więcej propozycji współpracy od sklepów i restauracji. Niedługo po raz trzeci będziemy przeprowadzać się do większej pracowni. W dotychczasowej już się nie mieścimy, tak nam się rozwinęła produkcja. W zeszłym roku podpisałyśmy umowę z siecią delikatesów ekologicznych Organic, więc nasze „sery” można teraz kupić w sklepach pod tym szyldem w całej Polsce.

Z.R.: Od pół roku jesteśmy też w niektórych warszawskich sklepach Carrefour. Siłą rzeczy nasza marka jest bardziej rozpoznawalna. Widać to choćby podczas targów z żywnością wegetariańską i wegańską, na których często bywamy. Dawniej ludzie podchodzili i pytali, co sprzedajemy. Dzisiaj większość już nas kojarzy.

Wydaje mi się, że roślinne zamienniki nabiału miały kiedyś złą sławę – patrzyło się na nie jak na wynalazki dla „biednych wegan”, którzy tęsknią za serem.

Z.R.: Tak do niedawna było, ale teraz to się zmienia, bo dieta wegetariańska i wegańska jest coraz bardziej popularna. Rośnie konkurencja, a co za tym idzie – jakość roślinnych produktów. Świetną robotę robią też restauracje wegańskie, które udowadniają, że kuchnia roślinna może być naprawdę świetna. Coraz więcej niewegan sięga po wegańskie jedzenie, bo jest po prostu smaczne. Wydaje mi się, że ludzie są coraz bardziej otwarci na eksperymenty, chętnie próbują nowości.

M.R.: Widać to nawet na naszych spotkaniach rodzinnych – „wszystkożerni” ciocie i wujkowie zajadają się naszymi „serkami”. Potem polecają znajomym, kolegom z pracy i oni też je kupują, bo im po prostu smakują.

Z.R.: To jest dla nas największy komplement! Że ktoś, kto mógłby równie dobrze zjeść ser z krowiego mleka, sięga po nasze Toczone i Smarowańce z nerkowców.

Klienci często dzielą się z wami wrażeniami?

Z.R.: Tak, dlatego uwielbiamy jeździć na targi! To jest właśnie najfajniejsze w naszej pracy – kiedy widzimy pozytywne reakcje na to, co robimy. Na co dzień, gdy siedzimy w pracowni, jesteśmy od tego trochę oderwane.

M.R.: Pamiętam dziewczynę, która na targach spróbowała naszych produktów i się rozpłakała, bo tak jej smakowały. Byłam w szoku, że tyle szczęścia można dać drugiemu człowiekowi kawałkiem wegańskiego „serka”.

Z.R.: Są też tacy, którzy przychodzą i dziękują. Mówią, że dzięki nam udało im się wreszcie przejść na weganizm, bo już nie brakuje im sera.

Pamiętacie jakieś inne ciekawe historie?

M.R.: Wiemy, że kiedyś nasze „serki” pomogły rozwiązać konflikt między rodzeństwem…

Z.R.: Podczas targów odwiedziła nas pani, która ma dwóch synów. Jeden uczulony na mleko, drugi może jeść wszystko. Ten z alergią czuł się zawsze poszkodowany, kiedy jego brat jadł zwykły ser, więc zaczęła mu kupować nasze smarowidła – i obaj chłopcy się na nie przerzucili. Konflikt zażegnany!

Powiedziałyście, że dieta roślinna jest coraz popularniejsza. Wiem też, że kuchnia roślinna została uznana za jeden najmocniejszych trendów kulinarnych tego roku. Rośnie wam konkurencja?

M.R.: W temacie roślinnego „serowarstwa” dużo się dzieje, szczególnie za granicą. Jeszcze rok temu to były pojedyncze firmy, dzisiaj jest ich znacznie więcej – szczególnie w Niemczach, w Anglii. W Londynie powstał nawet pierwszy sklep z roślinnymi zamiennikami sera – La Fauxmagerie.

Z.R.: Wybieram się tam na majówkę! I na pewno wezmę ze sobą nasze „serki”. Kto wie, może zaczniemy je sprzedawać za granicą?

Kochamy chodzić do Vegan Ramen Shop – to chyba nie wymaga komentarza! Kto nie zna, ten po prostu musi iść i spróbować. Jeśli mamy ochotę na pizzę, idziemy do Quatro Piatti – małej restauracji na Mokotowie. Nie jest to lokal wegański, ale można tam zjeść marinarę, która z założenia jest bez sera i mięsa. Wspaniała atmosfera i przemiły właściciel – rodowity Włoch. Uwielbiamy też falafele ze sklepiku przy meczecie na ulicy Powsińskiej w Warszawie.

Na deser zwykle idziemy do Wegeguru – kochamy ich ciasta! No i można tam kupić nasze sery!

Można się już zgłaszać do aktualnej edycji konkursu KUKBUK Poleca! Do udziału w nim zapraszamy producentów żywności, kosmetyków, rzemieślników i właścicieli niebanalnych, gościnnych miejsc.

Do 30 września 2020 możesz zgłosić swoje produkty wypełniając formularz online.

Więcej o 4. edycji konkursu KUKBUK Poleca dowiecie się na naszej stronie kukbuk.pl.