Hygge, sisu, lagom i ikigai. Sposoby na udany dzień

Hygge jest wszędzie

Od wystroju mieszkania po gotowanie. Każdy może się nauczyć rozpoznawać hygge i stosować jego zasady. To nic trudnego. Wystarczy zatrzymać się w codziennym biegu i zauważyć te chwile, które sprawiają nam szczególną przyjemność. Wygodna pozycja do czytania, poduszka pod pachą, roześmiany przyjaciel, który siedzi naprzeciwko i sięga po kolejną frytkę z naszego talerza, mówiąc, że to już ostatnia, świeca, która pachnie jak świeże truskawki latem, a może ciasto z zakalcem, zjedzone przez przyjaciół do ostatniego okruszka, jakby było nie wiadomo jakim przysmakiem?

Sisu, czyli hart ducha i duma z własnych osiągnięć

Fińskie sisu to przeciwieństwo duńskiego hygge. Podczas gdy hygge daje przyzwolenie na lenistwo, pozwala czerpać zadowolenie choćby z trzymania w dłoniach kubka gorącej kawy, sisu zdecydowanie stawia na wyzwania.

Sisu to istota fińskości i pochwała siły charakteru, będącej w Finlandii efektem ciężkiego życia w trudnych warunkach, określana jako stoicka determinacja, nieustępliwość, odwaga, odporność i wytrzymałość. Sisu to codzienny ruch na powietrzu, nawet w największy mróz, kąpiel w zimnej wodzie czy wielokilometrowa wyprawa nordic walking. Ale to też dobre odżywianie z wykorzystaniem lokalnych i sezonowych produktów czy czerpanie radości z własnej aktywności, którą może być choćby samodzielne posprzątanie całego domu zamiast zatrudniania do tego kogoś innego.

Ci sami Finowie jednak, zahartowani do życia w trudnym klimacie, czasem ponad wszystko cenią sobie zwykłe lenistwo i wygodę, a po osiągnięciu zadowolenia z wyzwań chętnie poddają się stanowi kalsarikännit, który jest bardzo daleki od sisu.

Kalsarikännit to fiński sposób na szczęście, który nie wymaga wysiłku ani podejmowania wyzwań. Polega na zaleganiu w bieliźnie na kanapie i popijaniu piwa lub wina. Dobrze, jeśli oddawaniu się kalsarikännit towarzyszą bliscy, przyjaciele, współlokatorzy czy ukochane psy i koty. Bo miło jest spędzać czas w dobrym towarzystwie.

Wszystko, czego potrzebujesz, to lagom

Jedna para starych butów w szafie to za mało, 30 par – zdecydowanie za dużo! W sam raz jest mieć 2-3 pary butów, dobrej jakości. W sam raz – to właśnie po szwedzku znaczy lagom. Słowo wywodzi się ze szwedzkiej niechęci do przepychu i przesady. W praktyce lagom to filozofia życia codziennego, która oznacza odpowiednią ilość. To sztuka równowagi, życie w zgodzie z naturą, unikanie skrajności, poszukiwanie właściwych proporcji, docenianie tego, co się ma. Umiarkowanie.

Jak żyć zgodnie z lagom?

Ograniczmy liczbę rzeczy, które nas otaczają. Przetwarzajmy odpady, nie wytwarzajmy ich przez niepotrzebne używanie jednorazowych toreb czy naczyń. Zakupy róbmy z głową – myślmy o tym, czego potrzebujemy, i tylko to kupujmy. Nie napychajmy lodówki do pełna i w żadnym wypadku nie wyrzucajmy jedzenia. I jeszcze jedno: dzielmy się i żyjmy w otoczeniu innych. Ważnym aspektem lagom jest bycie częścią grupy, spędzanie z nią czasu (z rodziną, przyjaciółmi, ze współpracownikami), wspólne działanie i tworzenie, choćby gotowanie.

Ikigai, siła napędowa do życia

Ikigai to postawa znana z japońskiej Okinawy, wyspy zamieszkanej przez najdłużej żyjących – niektórzy twierdzą, że także najszczęśliwszych – ludzi na świecie. Według Japończyków każdy ma swoje ikigai – czyli własną siłę napędową.

Ikigai to japońskie słowo oznaczające jednocześnie przyjemności i istotę życia. Składa się z dwóch osobnych słów: iki – żyć, gai – powód. To nic innego jak określenie powodu życia i powodu, by żyć.

Podstawą filozofii ikigai jest… bycie zajętym. Ale nie chodzi o zajmowanie się dziesiątkami rzeczy, co powoduje, że żyjemy w pośpiechu, stresie, pracujemy do nocy. W ikigai chodzi o odnalezienie tego, czym chcemy się zajmować, co sprawia nam przyjemność – i właśnie temu poświęcanie czasu wolnego, a najlepiej także zawodowego.

Héctor García, autor książki „Ikigai. Japoński sekret długiego i szczęśliwego życia”, opowiada, że zawsze kochał pisać, ale gdy zaczął zastanawiać się nad swoim pisaniem, doszedł do wniosku, że właściwie chodzi w nim nie o samo pisanie, a o dwie rzeczy: po pierwsze analizowanie zjawisk, poznawanie ich, zbieranie o nich materiałów, a po drugie objaśnianie ich innym. Pisanie nie było źródłem spełnienia, było nim objaśnianie ludziom świata.

Inny przykład, który podaje: nie pociągają nas sport ani gry zespołowe? Zastanówmy się dlaczego. Może lubimy rywalizować sami ze sobą, przełamywać własne słabości. Gdy to odkryjemy, przestańmy się zmuszać do cotygodniowej gry z przyjaciółmi w siatkówkę i zacznijmy samotnie biegać.

A zatem: nie otaczajcie się zbędnymi przedmiotami, dbajcie o to, by jak najmniej szkodzić środowisku, nie przejadajcie się, jedzcie zdrowo i naturalnie, strońcie od rzeczy przykrych, ale nie nadużywajcie przyjemnych, znajcie i poznawajcie siebie, utrzymujcie stały kontakt z naturą, ćwiczcie, biegajcie, spacerujcie, podtrzymujcie i pielęgnujcie relacje z przyjaciółmi i rodziną, odnajdźcie swoją siłę napędową i wyznaczcie jej należyte miejsce w swoim życiu, ale…

Hygge to duński sposób odnajdywania szczęścia w drobnych, codziennych przyjemnościach. To książka i koc w chłodny wieczór, świeczka pachnąca latem. Ale też kolacja z przyjaciółmi.

Sisu to pochwała siły charakteru i hartu ducha w fińskim stylu. To ruch na świeżym powietrzu, nawet gdy pada, czy kąpiel w jeziorze po sezonie. Ale też duma z własnych potraw, przyrządzonych samodzielnie z lokalnych, sezonowych produktów.

Kalsarikännit to prawdziwe fińskie lenistwo. Zaleganie w bieliźnie na kanapie, koc i wino. A obok pies.

Lagom to po szwedzku: w sam raz. To życie z umiarem, bez przepychu i przesady. Ograniczanie rzeczy wokół siebie, nadawanie im nowego przeznaczenia i życia, segregowanie śmieci, rozsądne kupowanie. Ale też wspólne działanie z przyjaciółmi, choćby gotowanie.

Ikigai to japońska siła napędowa do życia. Jej istotą jest odnaleźć to, co się kocha, robić – a jednocześnie robić dobrze – to, za co inni was docenią i co jest ważne dla społeczności, w której żyjecie. Ale uwaga, nie szukajcie jakiegoś Wielkiego Sensu. Po prostu cieszcie się życiem.

A gdy przychodzą trudne chwile i dokuczliwe myśli, sięgnijcie po duński przycisk pyt-knap, który znaczy tyle, co „nie myśl o tym”, „zapomnij”. Można go sobie narysować na kartce, nosić w kieszeni i w razie czego użyć.