Prosecco, cava i inne bąbelki

Cava

Niegdyś synonim taniego szampana, a dziś? To pochodzące ze słonecznej Hiszpanii wino musujące, produkowane jest metodą tradycyjną, co oznacza, że wino przechodzi powtórną fermentację w butelce, potrafi zachwycić złożonością smaku. Wytwarzana z autochtonicznych hiszpańskich szczepó Cava, ujmuje mocną nutą owocową – choć w ostatnich latach popularnością cieszy się także cava blanc de blanc, czyli w całości oparta na chardonnay, międzynarodowym szczepie, odpowiedzialnym między innymi za wspaniałe chablis. Zalecenia dla producentów win musujących, w większości skupionych w Katalonii, na wzgórzach dookoła Barcelony, są bardzo rygorystyczne i nakazują dojrzewać wino na osadzie drożdżowym minimum 9 miesięcy; po 30 miesiącach na butelce pojawi się napis „gran reserva”.

Oznaczenie poziomu cukru jest takie samo jak w przypadku prosecco, z tym tylko zastrzeżeniem, że w cavie po extra brut może wystąpić jeszcze określenie zero-dosage lub brut nature, oznaczające, że podczas wtórnej fermentacji nie dodano w ogóle cukru, zatem wino będzie bardzo wytrawne. Te określenia znaleźć można na butelkach z szampanem oraz na etykietach wina franciacorta produkowanych w Lombardii, czasem nawet w wersji włoskiej jako dosaggio zero. Taka wytrawna wersja  cavy doskonale połączy się z owocami morza, na przykład słynną paellą, bez problemu poradzi sobie też z fish & chips.

Vinho verde

Portugalskie wino musujące zielone. Co to znaczy? Tyle mniej więcej, że wino jest młode i nie do końca dojrzałe. W ustach i w nosie cytrynowe, jabłkowe lub nieco mineralne, w zależności od szczepu, z jakiego jest wyprodukowane, delikatnie tylko musujące vinho verde oprócz zachwycającej świeżości ma jeszcze kilka zalet. Dlatego teraz pijemy już rocznik 2018, a starsze vinho verde omijamy szerokim łukiem, chyba że to jednoszczepowe alvarinho – to może leżeć w butelkach nawet pięć lat. I uwaga, bywa, że zielone wino jest czerwone, wtedy zamiast z owocami morza i lekkimi sałatkami zestawiamy je z czerwonymi mięsami.

Cremant

Jeśli szampan, to z Szampanii – a co począć z innymi winami musującymi z Francji? Sprawa okazała się prosta, należało je inaczej nazwać. Francuzi mówią zatem: cremant. Musujące, złożone wina o nucie gruszkowej i jabłkowej produkuje kilka regionów we Francji i jeden w Luksemburgu. Najsłynniejsze cremant powstaje w Alzacji, świetne są też wina z doliny Loary i Jury. Przepisy dotyczące produkcji tego wina – jak wszystko we Francji – są szalenie skomplikowane i dokładne.

Zazwyczaj są to kupaże, ale bywa, że francuscy winiarze tworzą jednoszczepowe wina, na przykład na bazie pinot gris lub rieslinga. Powstają w ten sposób trunki eleganckie, o wysokiej kwasowości, która doskonale łączy się z tłustymi potrawami. Bez problemu dźwignie omlet z wędzonym łososiem oraz śledzia i kiszoną kapustę, gdyby kogoś naszła ochota na takie połączenie.

Sekt

Niemcy to największy na świecie producent win musujących! Zaskoczenie? Właśnie – mało kto kojarzy kraj Goethego z bąbelkami. Niemcy produkują dużo wina i dużo go wypijają. Do najpopularniejszych win musujących produkowanych w Niemczech należy sekt, ale by mieć pewność, że wino jest naprawdę niemieckie, na butelce musi być napis: „Deutscher Sekt”. Pozbawione tego oznaczenia butelki mogą zawierać wina pochodzące z innych krajów Europy. Bogactwo „musiaków” u naszych zachodnich sąsiadów zachwyca, mogą być produkowane w tradycyjny sposób, bywa, że metodą Charmata, bywa, że są to wina organiczne albo produkowane zgodnie z zasadami biodynamiki, na podstawie kalendarza księżycowego.

W butelkach zazwyczaj znajdują się takie szczepy jak riesling, pinot blanc, pinot gris, pinot noir oraz chardonnay. Niezależnie od wszystkiego większość tych win Niemcy wypijają sami, więc jeśli na stole pojawi się sekt, łapcie kieliszek – bo to nie taka znowu codzienność.