Na brak światła i słońca nie można narzekać, zwłaszcza jeśli przyjechało się z przykrytego smogiem Krakowa. W przerwach pomiędzy zwiedzaniem znakomitych muzeów, pełnych genialnych dzieł sztuki, zaglądaniem do równie bogatych kościołów a próbami złapania różnicy między domami mody Pucci i Gucci trzeba jeść i pić. A gdzie? Oto kilka najlepszych florenckich adresów!
Kulinarny przewodnik po Florencji
Grudzień to idealna pora na wyprawę do Florencji. Tłumów nie ma. Kolejek nie ma. Temperatury zaś są całkiem przyjemne!
Specjalista w zakresie kuchni śródziemnomorskich, dziennikarz kulinarny, podróżnik, fotograf, autor sześciu bestsellerowych książek kulinarnych. Gotuje i karmi, prowadzi warsztaty kulinarne oraz organizuje wyjątkowe kolacje degustacyjne.
Ten artykuł przeczytasz w mniej niż 3 minuty!
Do Sergia Polliniego trzeba wpaść na flaki. W małym food trucku na via dei Macci uwija się trzech panów. Do bułek pakują trippa alla fiorentina albo lampredotto (najsmaczniejszy kawałek krowiego żołądka, tak zwany żołądek właściwy). Może nie brzmi to najlepiej, ale smakuje cudownie. Do tego chianti z plastikowego kubeczka i jesteście w kulinarnym streetfoodowym raju!
Finisterrae na piazza Santa Croce to kawiarnia, cukiernia i restauracja. Dla mnie jedno z najlepszych miejsc na włoskie śniadanie, czyli kawę i coś słodkiego. Tamtejsze rogaliki z nadzieniem pistacjowym będą mi się śniły! Jakby tego było mało, z okien Finisterrae rozciąga się widok na pomnik Dantego o chmurnym spojrzeniu i kościół Świętego Krzyża, ozdobiony rewelacyjnymi freskami przez Giotta.
Do enoteki Fuori Porta, czyli za bramą, wpadliśmy w drodze z San Miniato al Monte, skąd rozpościera się najpiękniejsza panorama miasta. Bazylikę San Miniato przewodniki opisują jako najdoskonalszy przykład włoskiej architektury romańskiej, ja powiem więcej: to najpiękniejsza bazylika na świecie. Ale miało być o jedzeniu, wróćmy zatem do enoteki przy via del Monte alle Croci. Cudowne crostini i jeszcze lepszy makaron z pesto na bazie cavolo nero, ale też rewelacyjne flaki po florencku. Tu w wersji de luxe, na talerzu, podane z grillowanym toskańskim chlebem bez soli. Doskonale pikantne. Pyszne!
