Mama na ekranie: 15 filmowych i serialowych matek

„Kochane kłopoty”

twórca Amy Sherman-Palladino, 2000-2007

Lauren Graham jako Lorelai Gilmore

Lorelai Gilmore jest mistrzynią urządzania przyjęć urodzinowych, uwielbia niezdrowe przekąski i jest zdecydowanie największą fanką swojej córki. Do tego nigdy nie przestaje mówić, pije za dużo kawy i jak nikt sypie żartami z rękawa. Z taką mamą po prostu nie sposób się nudzić.

Nic więc dziwnego, że Lorelai nie tylko stworzyła niezwykłą więź ze swoją córką Rory, ale także stała się jedną z najbardziej charakterystycznych telewizyjnych mam. I nawet jeśli niektóre jej zachowania są irytujące i dziecinne, przymykamy na to oko, bo w końcu kto by nie chciał takiej mamy, która jednocześnie jest najlepszą przyjaciółką?

Serial dostępny na platformie Netflix.

„Mamma Mia”

reż. Phyllida Lloyd, 2008

Meryl Streep jako Donna

Meryl Streep w roli charakternej Donny zdecydowanie odbiega od schematu tradycyjnej matki. Ubiera się jak hipiska, mieszka na przepięknej greckiej wyspie, gdzie prowadzi hotel, a swoimi opowieściami z młodzieńczych lat z pewnością zawstydziłaby niejednego. Do tego ma jeszcze zespół o nazwie „Donna i Dynamitki”, który tworzy razem z szalonymi przyjaciółkami.

I choć od ich ostatniego wspólnego występu minęło parę dobrych lat, to ślub jedynej córki Donny, Sophie, jest świetną okazją do tego, by wspólnie znowu zaśpiewać i urządzić wesele, jakiego wyspa jeszcze nie widziała. Wszystko nieco się komplikuje, gdy w hotelu oprócz gości pojawia się trzech mężczyzn, z których jeden jest ojcem Sophie. Zabawny i uroczy musical ze słynnymi hitami Abby – nie sposób powstrzymać się od śpiewania!

„Stalowe magnolie”

reż. Herbert Ross, 1989

Sally Field jako M’Lynn Eatenton

Klasyk z końca lat 80. do dzisiaj bawi i wzrusza jednocześnie. M’Lynn potrafi głośno wyrażać swoje niezadowolenie z powodu zachowania dzieci, szczególnie córki, nie jest zbyt wylewna i wiecznie się o wszystko martwi. Niemniej, nawet gdy nie zgadza się z decyzją swojego najstarszego dziecka, Shelby, wciąż ją wspiera i stara się pomóc najlepiej, jak może.

Co więcej, gdy córka potrzebuje przeszczepu, nawet przez chwilę się nie waha i od razu decyduje się oddać dziecku swoją nerkę. Sally Field stworzyła w filmie matkę z krwi i kości – niedoskonałą, z wadami, a jednocześnie niezwykle kochającą i oddaną. Film, który najlepiej ogląda się w towarzystwie mamy, koniecznie ze stosem chusteczek.

„Wielki Mike. The Blind Side”

reż. John Lee Hancook, 2009

Sandra Bullock jako Leigh Anne Touhy

Film jest oparty na prawdziwej historii Mike’a Ohera, gwiazdy amerykańskiego futbolu. Pewnego wieczoru zagubiony nastolatek z dramatyczną przeszłością za sprawą zrządzenia losu trafia do domu rodziny Touhy. Pod dach przyjmuje go milionerka Leigh Anne, która zdecydowanie nie należy do ciepłych i wylewnych kobiet. Jest stanowcza, zdeterminowana i nigdy nie przyjmuje odpowiedzi przeczącej.

Niemniej, gdy poznaje sytuacje Mike’a, kobieta postanawia mu pomóc. Nie tylko stwarza nastolatkowi dom, którego nigdy wcześniej nie miał, ale również pomaga mu odkryć jego sportowy talent. Na ekranie możemy podziwiać przede wszystkim niezrównaną Sandrę Bullock, która za kreację surowej i jednocześnie wrażliwej milionerki otrzymała w 2010 roku pierwszego Oscara w swojej karierze.  

Film dostępny na platformie Netflix.

„Syreny”

reż. Richard Benjamin, 1990

Cher jako Rachel Flax

Rachel słynie z dwóch rzeczy. Po pierwsze – kanapki zawsze przygotowuje w taki sposób, że wycina z nich gwiazdki. Po drugie – za najlepszy lek na złamane serce uznaje przeprowadzkę. Wystarczy wyciągnąć mapę, wylosować kolejne miejsce i wyruszyć w miejsce, gdzie już bez trudu będzie można układać sobie życie na nowo. Nic więc dziwnego, że 15-letnia córka Rachel, Charlotte, wraz z młodszą siostrą mieszkała już w tylu miejscach, że trudno jej zliczyć je na palcach jednej ręki.

W tym wszystkim nie pomaga fakt, że Rachel zachowuje się bardziej jak przyjaciółka niż rodzic, a Charlotte wciąż ma nadzieję, że ich ojciec w końcu wróci. Po kolejnej przeprowadzce nic nie wskazuje na to, że w życiu trójki kobiet coś się zmieni. Dopóki Rachel nie pozna właściciela sklepu obuwniczego, a starsza córka, jakby na przekór licznym romansom matki, zacznie coraz goręcej interesować się życiem klasztornym.

„Totalna magia”

reż. Griffin Dunne, 1998

Dianne Wiest i Stockard Channing jako ciotka Bridget „Jet” i ciotka Frances Owens

Ciotki Sally i Gillian wcale nie planowały zostać matkami. Są zadowolone ze swojego panieńskiego życia, które jest pełne… magii. Dosłownie, ponieważ obie kobiety są wiedźmami. W wolnych chwilach pielęgnują swój ogródek, warzą dziwnie pachnące eliksiry, rzucają zaklęcia i raz do roku wyjeżdżają na zlot czarownic. Ich sytuacja drastycznie się zmienia, gdy rodzice Sally i Gillian umierają, a dziewczynki trafiają pod opiekę ekscentrycznych ciotek. Kobiety do nowej roli podchodzą w dość oryginalny sposób – zamiast uczyć swoje podopieczne jazdy na rowerze, zachęcają je do poznawania magii i rozwijania niecodziennych zdolności. Najlepiej o północy, w towarzystwie rytmicznej muzyki i orzeźwiającej Margarity.

„Rodzina Addamsów”

reż. Barry Sonnenfeld, 1991

Anjelica Huston jako Morticia Addams

Tej postaci chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Morticia Addams zdecydowanie jest nie tylko jedną z najbardziej niepowtarzalnych ekranowych matek, ale również jedną z najbardziej znanych postaci kobiecych w kulturze. Po raz pierwszy Morticia pojawiła się w komiksie autorstwa Charlesa Addamsa w latach 30. ubiegłego wieku. Bohaterka słynie z ciętego języka, upodobania do czarnego koloru, który uznaje za najweselszy ze wszystkich, i długich sukien, które nosi.

Ponadto hoduje ogromną muchołówkę Kleopatrę, która żywi się przede wszystkim hamburgerami oraz wszelkimi innymi rodzajami mięsa. Jako matka Morticia jest niezwykle wspierająca i pozwala swoim dzieciom śmiało rozwijać pasje, nawet jeśli, tak jak w przypadku Wendy, jest to torturowanie innych. Podobno pierwowzorem postaci była pierwsza żona autora komiksu. Czy wy również macie gęsią skórkę, kiedy pomyślicie, jaka w takim razie była prawdziwa Morticia Addams?

Film dostępny na platformie Netflix.

„Gdzie jesteś Bernadette?”

reż. Richard Linklater, 2019

Cate Blanchett jako Bernadette Fox

Cate Blanchett w roli Bernadette jest ekscentryczną i nieco neurotyczną matką, która prowadzi dom w dość niekonwencjonalny sposób. Ze ścian odpada tynk, z sufitu kapie woda, a gdy bluszcz zajmuje kolejne powierzchnie w domu, kobieta, zamiast wyciąć niesforne pędy, wycina kawałki dywanu, by zrobić im miejsce.

Niemniej jej córka ją uwielbia i nie wyobraża sobie codziennie nie rozmawiać z matką o wydarzeniach minionego dnia.

Wszystko się jednak zmienia, gdy działania Bernadette doprowadzają do całkowitego zniszczenia salonu jej sąsiadki, a na horyzoncie pojawia się rosyjska grupa terrorystyczna. Wtedy kobieta nagle znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Dokąd ucieka Bernadette? Sami musicie się przekonać.

„Sierpień w hrabstwie Osage”

reż. John Wells, 2013

Meryl Streep jako Violet Weston

Violet Weston od lat choruje na raka. Długotrwałe leczenie i nieustannie odczuwany ból sprawiły, że uzależniła się od silnych leków, które połyka w niezliczonej ilości. Niezależnie jednak od stanu swojego zdrowia wciąż powtarza, że nie potrzebuje pomocy od nikogo. W szczególności od swoich dzieci, które uważa za życiowych nieudaczników. Jednak gdy mąż Violet znika w tajemniczych okolicznościach, do domu zjeżdża się cała rodzina, by wesprzeć chorą matkę.

Gdy córki pojawiają się w rodzinnych stronach po raz pierwszy od wielu lat, Violet wykorzystuje sposobność, by wypomnieć im wszystkie możliwe błędy i pomyłki. Wiecznie niezadowolona i krytyczna, każdego rozstawia po kątach i wygłasza długie przemowy na temat szans zmarnowanych przez jej dzieci. Z każdą minutą filmu atmosfera się zagęszcza, aż podczas jednego z obiadów na światło dzienne wychodzą niewygodne sekrety domowników. W przypadku Westonów powiedzenie „z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu” z pewnością jest prawdziwe.

„Fighter”

reż. David O. Russell, 2010

Melissa Leo jako Alice Ward

Alice Ward jest nałogową palaczką i despotką. Do tego, najoględniej rzecz ujmując, nie jest zainteresowana zdrowiem i dobrobytem swoich dzieci, o ile nic dla niej z tego nie wynika. Dni przepędza na pielęgnowaniu swojego ego oraz pokrzykiwaniu na zastęp wulgarnych i rozhisteryzowanych córek, które wbrew logice nie odstępują jej na krok. Co prawda kobieta ma jeszcze dwóch synów, ale jeden z nich jest narkomanem, a drugi spotyka się z kobietą, o której Alice nie chce słyszeć.

Sytuacja jednak się zmienia, gdy młodszy syn, Micky, ma szansę zdobyć mistrzowski pas w boksie. Wtedy kobieta po raz pierwszy żywo interesuje się karierą dziecka. W końcu ze zwycięstwem wiążą się pieniądze, a tych Alice zawsze brakuje. Trzeba przyznać, że choć postać matki Micky’ego w filmie jest drugorzędna, gdy tylko pojawia się na ekranie, jesteśmy skłonni wybaczyć wszystkie wady naszym mamom.

"Ostre przedmioty”

twórca Marti Noxon, 2018

Patricia Clarkson jako Adora Crellin

Matki lubią czuć się potrzebne. Co jednak zrobić, gdy dzieci dorastają i stają się coraz bardziej niezależne? Adora Crellin znalazła na to niepowtarzalny sposób. Wystarczy odrobina trutki na szczury i gotowe. W ciągu kilku minut magiczny lek z pewnością sprawi, że córki kobiety, skręcając się z bólu, będą wołały swoją matkę. Co prawda w przypadku Marian może nie wszystko poszło pomyślnie, ale z Ammy nie wszystko jeszcze stracone.

Pozostaje tylko pytanie, co zrobić z najstarszym dzieckiem, Camille, która na nieszczęście wraca w rodzinne strony, by na polecenie swojego szefa napisać artykuł na temat tajemniczych morderstw dziewcząt z sąsiedztwa. Brzmi nieco makabrycznie? Cóż, nie poznaliście jeszcze wszystkich tajemnic sennego miasteczka Wind Gap.

Serial dostępny na platformie HBO GO.

„Gra o tron”

twórcy David Benioff, D.B. Weiss, 2011-2019

Lena Headey jako Cersei Lannister

Podczas oglądania kolejnych odcinków „Gry o tron” trudno było nie dziękować losowi za nasze mamy. Cersei Lannister jest przebiegła, owładnięta obsesyjnym pragnieniem tronu i niezwykle oziębła. Manipuluje własnymi dziećmi i wykorzystuje je do realizacji swojego celu, którym jest utrzymanie ponad wszystko władzy i pozycji.

W dążeniu do tronu nie cofnie się przed niczym. Dosłownie, ponieważ własnymi kłamstwami i działaniami doprowadza do śmierci dwojga jej dzieci. Fakt, że ich prawdziwym ojcem jest wujek, wydaje się przy tym najmniejszym problemem.

Serial dostępny na platformie HBO GO.

„Co gryzie Gilberta Grape’a?”

reż. Lasse Hallström, 1993

Darlene Cates jako Bonnie Grape

Po śmierci ojca Gilbert przejmuje rolę głowy rodziny. Chłopak przepracowuje kolejne nadgodziny w sklepie i opiekuje się chorym umysłowo bratem i nieznośną siostrą. Do tego dochodzi jego matka, której z pewnością daleko do ideału. Bonnie od lat zajmuje się jedynie siedzeniem przed telewizorem i pochłanianiem ton jedzenia.

Kobieta nie pamięta, kiedy ostatnio wchodziła na piętro swojego domu i zdecydowanie nie jest zainteresowana wychodzeniem na zewnątrz.

Co więcej, jej nawyki doprowadziły do chorobliwej otyłości, przez którą ledwo się porusza i nie jest w stanie zajmować się dziećmi. Wydaje się, że jedynie cud może sprawić, by Bonnie opuściła swoją ukochaną kanapę. Gwarantujemy, że finał filmu was zaskoczy.

„Bejbi blues”

reż. Katarzyna Rosłaniec, 2012

Magdalena Berus jako Natalia

Czym może interesować się 17-letnia dziewczyna, która cieszy się popularnością w szkole i uwielbia dobrze się bawić? W przypadku Natalii jest to… rodzicielstwo. W końcu wszystkie gwiazdy są matkami. Britney Spears czy Nichole Richie miały wcześnie dzieci, czemu więc ona miałaby nie mieć.

I tak oto dziewczyna zachodzi w ciążę, bo, jak twierdzi, fajnie mieć dziecko. I już cieszy się na myśl, jak bobas będzie się dobrze komponował z jej jaskrawymi i oryginalnymi kreacjami. Problem tylko w tym, że nastoletnie macierzyństwo wcale nie okazuje się łatwe. Zwłaszcza że ojca dziecka śmieszą jedynie wulgaryzmy, a własna matka za modelowego rodzica raczej uchodzić nie może. 

Film dostępny na platformie Netflix.

„Juno”

reż. Jason Reitman, 2007

Ellen Page jako Juno

Kolejny test ciążowy i ponownie ten sam wynik. Nie ma wątpliwości – Juno zaszła w ciążę. Problem tylko w tym, że dziewczyna ma 16 lat, a jej kolega z klasy, który jest ojcem dziecka, ani na partnera, ani na rodzica absolutnie się nie nadaje. 

Dziewczyna byciem matką też nie jest zainteresowana. Co w takiej sytuacji można zrobić? Rezolutna i inteligentna bohaterka z pewnością nie będzie płakać, po prostu znajdzie rodzinę, która zaadoptuje jej dziecko. I wtedy na horyzoncie pojawiają się Vanessa i Mark. Pytanie tylko, co może pójść nie tak… Świeży, oryginalny film z rewelacyjnymi dialogami, który do trudnego tematu nastoletniej ciąży podchodzi bez moralizowania i zbędnego patosu, za to z dużą dawką humoru.

„Hej, skarbie”

reż. Lee Daniels, 2009

Gabourey Sidibe jako Clareece „Skarb” Jones

W przypadku Clareece określenie „trudy macierzyństwa” nabiera całkiem nowego znaczenia. Rzeczywistość dziewczyny przypomina jeden z najgorszych możliwych koszmarów. Choć bohaterka ma jedynie 16 lat, wciąż jest analfabetką i właśnie zachodzi w drugą ciążę.

Najbardziej przeraża jednak to, że ojcem dzieci jest jej własny ojciec. Do tego zagubiona nastolatka na pomoc matki nie może liczyć, bo Mary, choć dobrze wie o wszystkim, nie szczędzi własnej córce trosk. By nie oszaleć, Clareece ucieka w świat marzeń. Daniels stworzył film, który przeraża i na długo zostaje w pamięci.

„Żurek”

reż. Ryszard Brylski, 2003

Natalia Rybicka jako Iwonka

Iwonka na swoją ciążę ma tylko jedno wytłumaczenie – poczęcie nastąpiło w momencie jej nieświadomości, kiedy miała atak padaczki. Matka Iwonki, Halina, nie wierzy w takie wytłumaczenie i postanawia, by przed Bożym Narodzeniem koniecznie znaleźć ojca dziecka. Niestety, Iwonka co chwila wskazuje kogo innego i zdaje się za wszelką cenę nie chcieć wyjawić swojej tajemnicy.

Jednak Halina potrafi być tak samo zdeterminowana jak córka. Wędrówka obu kobiet w poszukiwaniu ojca z minuty na minuty staje się coraz bardziej dramatyczna i absurdalna. Do tego dochodzi motyw butelki żurku i zgubionego wózka. Kameralne, dobre kino psychologiczne w polskim wydaniu.